Kijk mij hier zitten op mijn gat,
toegeknepen, dichtgenaaid
De mond
verwrongen, een pruimende grimas
Mijn broek vol bulten
Steken die pijnlijk zweren, die hulpeloos
zwieren
Niets ertegen bestand, geen hulp
voorhanden
tegen dat uitgeknepen gevoel
dat mij leegzuigt, van achteren naar
voren,
of tegendraads
Het kan mij niet schelen. Ik wil niet
dat ik bloed. Lange jaren die nog moeten komen
Waartegen ik mij nooit nog kan verweren
Vliegen zonder gordel en geen dier dat mij
ziet
Hier wil
ik niet zijn
Noch
wil ik hier blijven,
vastgeklonken
aan een vrijheid
die
niet van mij is
Al zegt hij van wel
om mij te overtuigen van een tegendeel
dat
ik nooit geloof
Look at me, sitting on my rump,
squeezed,
sutured
The mouth contorted, a pruning grin
My pants full of bumps
Stings
that painful discharge, that helpless swing
Nothing
opposed, no aid in side
against
this squeaky feeling
that
sucks me empty, from back to front,
or
contrary
It
doesn’t bother me. I don’t want
to
bleed. Long years which still have to come
Against
I never ever can defend myself
Flying
without girdle and no beast to see
I don’t want to be here
Nor will I stay,
riveted to a freedom
which is not mine
Even
he says so
to
convince me of the opposite
that
I never believe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten