dinsdag 28 augustus 2012

Intermezzo


16 augustus / august 1984, gepubliceerd / publicated: Gollempje Amsterdam 1987

Liggen op de mokerrode hei
waar ik je op een pol bevrij
scheen de zon ons lachend aan,
keek op twee mensenkinderen neer
die naakt het veld in waren gegaan

Naakt als pas geboren
lagen wij, totaal verloren
Van niemand trokken wij ons iets aan
Wij waren de enigen ongeveer
die ooit dat veld in waren gegaan

Alleen de hei hoorde onze kussen
die ons laaiend deden blussen,
waarmee wij elkaar overladen
Bloeiende bloemen met hartstocht geladen

Die middag in die lavendellila hei
was er nooit zoveel liefde in enig gevrij
Liefde die ons liet openspringen,
die ons vastklonk in saffraanrode boeien,
voordat we spijtig huiswaarts gingen



Laying on the red-hammered heath
where I loved you on a sod
gleamed the sun laughing towards us,
looked down on two creatures
who went naked into that field

Bare like just born
we laid down, absolutely lost
didn’t care about anyone
We were the odd ones
who ever entered there

Only the heath heard our kisses
which quenched us flaming,
while bogging each other
in blooming flowers filled with passion

That afternoon in that lavender-lilac heath
there was never so much love in any court
Love that popped us open,
that riveted us in saffron-red shackles
before we regretted home

Geen opmerkingen:

Een reactie posten