donderdag 30 augustus 2012

Kruisweg / Crossroad


19 april 1985. Gepubliceerd / Publicated: Gollempje Amsterdam 1987, Poëzie
2000 Antwerpen 1988


De lange weg die hij was opgegaan
ging hij weer af toen hij had afgedaan
Toen niemand hem meer moest
en zelfs het gepeupel hem niet meer zag staan

Bejubeld omdat hij sterker leek dan zij
Omdat iedereen toen dacht:
die man overwint de overmacht
Maar de enkeling staat altijd alleen
Hij, die vol van zonden was
gooide alsnog de eerste steen
Waste vervolgens in alle onschuld
zijn handen in onschuldig water,
vertrapte hem als een bloedeloze luis
uit angst
Vergoot zijn bloed aan het kruis
dat hij pijnlijk voortsleepte
over de weg die hij was opgegaan
voordat hij had afgedaan


The long road he went up
he had to decline after conclusion
When no-one liked him anymore
and even the mob spit denying on him

Celebrated because he looked stronger than them
Because everyone thought by then:
this man will beat supremacy
But the loner is always alone
He, who was covered with sins
still threw the first stone
After he washed all innocent
his hands in non-guilty water,
crushed him like a bloodless louse
for fear
Spilled his blood at a cross
that he painful hunched
along the road he went up
after he was concluded

Geen opmerkingen:

Een reactie posten