- ‘If we want to harm you it will happen. It’s
easy for us to kick you and your dog overboard.’ The answer
is not without logic. Together
they can wound a couple perhaps if these creatures can be wounded, but in the
end they will loose thanks to the numbers. Tork looks at the dog that stares at
him with half opened and drowsy eyes.
- ‘Pay attention!’ Barg sharpens the ears and rises
halfway.
While he observes the sea creature suspicious
Tork lifts carefully one hand and places the round crown on his head. The effect is immediately and fantastic. The ring slides around the temples, adapts and fits seamless, follows
each curve without pressing. He doesn’t have the feeling that something is
around his head: such perfection! Fatigue disappears and he jumps up fit and
well-rested. The dog besides him, head at his knee.
The steward bends: ‘What do you wish sir?’
- ‘Veal with sliced fresh scallions, a salad of
South sea fruits and steamed saffron rice.’
- ‘Certainly sir. Shall I serve a half bottle
of wine?’ Tork nods. ‘A Hermitage de Dieu ’89, as usual?’
- ‘Excellent.’
- ‘Where shall I serve it, sir?’
-
‘On the promenade deck. Place an umbrella
next to the table; it bothers if the sun shines in the tableware.’
- ‘At your service sir. In half an hour, if you
please?’
- ‘Bring the wine immediately, I will go
upstairs now.’
The steward bends again and leaves.
Together with the dog Tork walks towards the elevator.
-
‘Als we je kwaad willen doen gebeurt dat toch wel. We kunnen jou en je hond met
gemak overboord zetten als we willen.’ Het antwoord is niet zonder logica.
Samen kunnen zij er wellicht een paar verwonden als deze wezens te verwonden
zijn, maar uiteindelijk zullen ze verliezen dankzij het numerieke overwicht. Tork
kijkt naar de hond die hem met half geopende ogen lodderig opneemt.
-
‘Let op!’ Barg spitst de oren en komt half overeind.
Terwijl
hij achterdochtig naar het zeewezen kijkt brengt Tork voorzichtig een hand
omhoog en plaatst de ronde kroon op zijn hoofd. De uitwerking is onmiddellijk
en fantastisch. De ring glijdt rond de slapen, past zich aan en sluit naadloos,
volgt elke curve zonder dat het knelt. Hij heeft niet het gevoel dat er iets
rond zijn hoofd zit, zo perfect. Vermoeidheid verdwijnt en hij veert fit en
uitgerust op. De hond naast hem, kop aan zijn knie.
De
steward buigt: ‘Wat wenst meneer?’
-
‘Een kalfslapje met gesnipperde verse lente-uitjes, een salade van Zuidzee
vruchten en gestoomde saffraanrijst.’
-
‘Zeker meneer. Zal ik een half flesje wijn laten opdienen?’ Tork knikt. ‘Een
Hermitage de Dieu ’89, als gewoonlijk?’
-
‘Uitstekend.’
-
‘Waar zal ik opdienen, meneer?’
-
‘Op het promenadedek. Plaats een parasol bij de tafel, het hindert als de zon
in het servies schittert.’
-
‘Tot uw dienst meneer. Over een half uurtje, als het u belieft?’
-
‘Laat de wijn gelijk serveren, dan ga ik nu naar boven.’
De
steward buigt opnieuw en vertrekt.
Tork
loopt samen met de hond naar de liftcabine.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten