zondag 6 januari 2013

WANDERBACH page 222


- ‘As promised I will make you reach the sixth. Diana introduces you out of my name to Wodan. How you go from there is up to you, but I give you little chance.’

He succeeded! Faithfully he follows Diana to the third where all stare at him but nobody hinders them the passage to the next container so it seems if everybody in the pantheon is informed. On the other floors no-one stops them either and curious Tork enters the last container on his way to Wodan.
The beardy German already waits when they step from the platform. A giant appearance: double as large as Tork, lays carefully his hand like a bulldozer-shovel around Diana’s waist and lifts her. The Goddess whispers in an ear as big as her head. Wodan nods.
- ‘Visit from a mortal,’ he howls, ‘reason to party!’ He lifts Tork from the ground, takes him to a table and a far too large seat. ‘Sorry that we don’t have anything your size,’ the giant thunder-laughs, ‘help yourself, but you will manage, otherwise you weren’t here.’ Roaring because of his own joke he falls in a chair, plants a beaker like a bucket in front of Tork which he fills from a decanter as big as a bin. ‘Drink at once,’ the God echoes while he hits his thighs for pleasure. ‘I’m just kidding, boy. Do whatever you want. You’re the guest. Hungry?’
Before Tork is able to react a big lump as large as a pig smacks in front of him. Elegance, plates or cutlery these Gods don’t know obviously. The meat, cold and glassy of jelly grease, seems that naked that Tork has to shiver. 


- ‘Zoals ik zei zal ik zorgen dat je het zesde bereikt. Diana introduceert jou uit mijn naam bij Wodan. Hoe je het daarna aanpakt is jouw zaak, maar ik geef je niet veel kans.’

Het is gelukt! Vol vertrouwen volgt hij Diana in de doorgang naar het derde. Daar wordt hij weliswaar aangegaapt maar niemand belet hen de toegang tot de volgende koker zodat het lijkt of iedereen in het pantheon op de hoogte is. Op de andere verdiepingen worden ze evenmin gehinderd en Tork stapt nieuwsgierig in de laatste koker op weg naar Wodan.
De baardige Germaan wacht al wanneer ze van het platvorm stappen. Een reusachtige verschijning: dubbel zo lang en breed als Tork, legt hij voorzichtig een hand als een bulldozerschep rond Diana`s middel en tilt haar op. De Godin fluistert in een oor zo groot als haar hoofd. Wodan knikt.
- ‘Bezoek van een sterveling,’ brult hij, ‘reden voor feest!’ Hij tilt Tork van de grond, neemt hem mee naar de tafel en een veel te grote zetel. ‘Sorry dat we niets in jouw maatje hebben,’ bulderlacht de reus, ‘help jezelf, maar dat lukt wel, anders was je hier niet.’ Brullend om zijn eigen grap laat hij zich in een andere zetel vallen, poot een beker als een emmer voor Torks neus welke hij vult uit een karaf zo groot als een vuilnisvat. ‘In één keer leegdrinken,’ galmt de God terwijl hij van pret zijn dijen blauw slaat. ‘Ik maak maar gekheid, jong. Doe wat je wilt. Jij bent de gast. Honger?’
Voordat Tork kan reageren smakt een bout zo groot als een varken voor hem neer. Verfijning, borden of bestek kennen deze Goden blijkbaar niet. Het vlees, koud en glazig van gestold vet, oogt zo naakt dat Tork moet rillen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten