donderdag 29 september 2016

ondergang v.d. mens - economie - slot

Wat economen ons willen doen geloven is dat de schommelingen in waarde ons luxe leventje garanderen, maar in feite is net het omgekeerde aan de hand. Wij, de mens, hebben materie tot de hoogste standaard verheven, er een noodzaak van gemaakt om te kunnen en willen leven. Zonder huis, auto, de TV, computer enz. zijn wij arm, terwijl voedsel en water, tenminste in de welvaartswereld, inmiddels tot een vanzelfsprekendheid zijn geworden.
Het probleem voor de mensheid is de aanname dat het zo hoort. Zodra twee of drie generaties in een zeker comfort hun leven volbrengen, nemen wij dat als vaststaand aan, terwijl het nieuws dagelijks laat zien dat dit zomaar kan veranderen.
Hoogconjunctuur is doorheen de geschiedenis altijd tijdelijk geweest, juist omdat de mens steeds weer van zijn eigen beperkte zicht uitgaat. De aanname maakt zelfverzekerd, met als gevolg dat we niet meer op de keerzijde letten.
Deze hoogconjunctuur heeft inmiddels een groot deel van de planeet in zijn greep, weliswaar zonder dat daar overal alle bevolkingsgroepen deel aan hebben. Hierdoor neemt het risico evenredig toe. Het zou fijn zijn als elk mens onbekommerd en in welvaart zou kunnen leven, alhoewel…, dat zou ook betekenen dat de bevolkingsgroei binnen de kortste keren zou toenemen tot proporties die onze planeet onmogelijk kan dragen. Het maximum ligt rond de 12 miljard, die we volgens huidige berekeningen rond 2070 zullen bereiken. En dan?
Als onze hulpbronnen tegen die tijd niet al uitgeput zijn, ontstaat er een absoluut en onoverbrugbaar tekort. Wat volgt laat zich raden.

Stel je de hongerwinter van 44-45 voor; gooi in die situatie een biefstuk in het midden van de straat, en wacht vervolgens op wat gebeurt. Deze niet ondenkbeeldige schets zal tot een miljardenvoud worden uitgerekt, met als slachtoffers onze kinderen en kleinkinderen. Daarom is het absolute noodzaak om de economie NU te hervormen, met als doel een eerlijker verdeling van de beschikbare middelen. Dat betekent dat de welvaart in de welvaartswereld omlaag moet tot, voor de planeet, draagbare proporties. De zo door neo-liberalen gepropageerde groei, moet stoppen! Als wij deze ommekeer niet zelf in gang zetten, zullen we er uiteindelijk toe worden gedwongen, met alle funeste gevolgen die daaruit voortvloeien…

Geen opmerkingen:

Een reactie posten