Tegenstrijdigheden waren hier blijkbaar net zo min vreemd als in de mensenwereld zoals waarom hield Adolana de wacht op het veld terwijl de elfen beschikten over het meest vernuftige verklikkersysteem waarover ik ooit had gehoord? Hun hele samenleving kwam mij tegenstrijdig voor; een rurale gemeenschap met hoogstaande technische verworvenheden werkte op mij nogal contradictoir, gewend als ik was aan een stedelijke samenhang waarin techniek voor mijn gevoel een veel logischer plaats innam. Ik kon het mij eenvoudig niet voorstellen: boeren die de wetmatigheden van de kwantummechanica beheersten, en hoe zat dat met de natuur die niet binnen wetten was te vangen volgens Merlijn? Zoveel meer inzage ik in elfenwereld kreeg zoveel vreemder kwam ze mij voor en het werd nog vreemder toen Adolana mij uitnodigde met haar te slapen.
Het verlies aan elfenlevens genereerde een rechtstreeks gevolg. Het activeerde de vruchtbaarheid bij elke elfenvrouw in het dorp die weer zou verdwijnen zodra er zeven zwanger waren, een cyclus die alleen plaatsvond bij de dood van een of meerdere leden van de gemeenschap betekende echter niet dat elfen daarbuiten geen seks hadden, maar hun seksualiteit bleef zonder gevolgen voorzover het de productie van nageslacht betrof.
Elfen kenden geen vaste partners. Geheel volgens de regels van een libertijnse gemeenschap beleefden zij hun lustgevoelens naar de behoeften van het moment, zuiver om het plezier zonder dat daaraan consequenties waren verbonden. Onnodig om daarbij te vermelden dat de term verkrachting in hun taal zelfs niet bestond. Genot was een onderdeel van het leven, en dat genot gold iedereen die erbij betrokken was.
“Ik wil het met jou”, sprak Adolana simpelweg, en ik wist niet wat zij bedoelde. Het kwam gewoon niet bij me op dat een elfenvrouw seks met een mens wilde en toch was de redenering vrij eenvoudig: ik was vers bloed wat gunstig kon zijn voor de genenpoel binnen de gemeenschap.
Ik vroeg me af of het wel kon, maar Merlijn verzekerde mij lachend dat dat geen probleem was. “Heb jij ervaring?”
“Dat gaat jou geen ene sodemieter aan”, antwoordde de tovenaar gedecideerd wat voor mij zo goed als een bekentenis klonk. “Mensen kunnen met heel wat andere soorten succesvol paren”, vervolgde hij, “met sommige apensoorten bijvoorbeeld. Dat is in het verleden wel bewezen.” Ik trok de wenkbrauwen op, maar hij schudde zijn hoofd. “Je zou het toch niet geloven.”
“Ja maar ik, een mens waar ze zo’n hekel aan hebben?”
Hij lachte fijntjes. “Maak je maar geen illusies. Elfengenen nemen het hoe dan ook over. Jij bent ondergeschikt maar toevallig aanwezig. Je bent gewoon een spermadonor en ook niet meer, wat niet wil zeggen dat je er geen plezier aan mag beleven. Volg de ervaring van Adolana en je hebt de daad van je leven.”
“Zeg eens”, protesteerde ik nogal menselijk mannelijk, “ik ben ook niet zonder ervaring!”
De tovenaar lachte. “Adolana is weliswaar nog erg jong, maar tegen haar vierhonderdtweeëntwintig jaren staan jouw schamele eenendertig. Wat ervaring betreft brengt zij het veertienvoudige mee.”
Hoe de oude mijn leeftijd wist was me een raadsel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten